üzüm mıh

öyle -özellikle son zamanlarda etrafta sıkça rastladığım- bazı kızlar, ya da kimi erkekler gibi "ay bana fazla ilgi gösterme, bunalıyoruam beaan" gibisinden düşünce ve tavırlarım yok sevgililik ve arkadaşlık müesseselerinde. hatta severim ilgiyi yani. niye sevmeyeyim ki? sevdiğim insanların beni sevip bunu göstermesinin sevilmeyecek şey olduğunu düşünmüyorum.
ailem dışında ama. of asıl bir üstüme düşmedir yahu. yani beni tanıyanlar zaten asil'ciğimin muhabbetlerini bilir. anlatasım da gelmedi zaten, uf uzun çok. birsürü. ama son olarak ne olduğunu söylersem belki bi nebze yardımcı olur boyutlarını anlamaya; az önce asil'ciğim girdi odama. kocaman bir kase dolusu üzüm ayıklamış. standart çorba kaselerinin iki katı. "dolaba koyuyorum, ayıkladım da bak, sen ye" dedi, "öee ta-maam?" derken dönüp "yıkamana gerek yok babacım, yıkadım" dedi.

yani.