içi kötü orospu çocukları okuyup da kötü kötü şeyler düşünmesin diye yazmamıştım slşdklşdlks (aslında ciddiyim lan :/); biraz olsun hayata dönebildikten sonra yazıyorum ki ameliyatımı oldum.
ilkokul 3'de 0.50 ile başlayıp 6.25-5.50 ile sürmekte olan miyop durumum dün itibariyle sona erdi canlar.
artık gece dışarıda kalmak için sarhoş sarhoş eve çıkıp solüsyon almaya ya da nöbetçi eczane aramaya son!

yalnız bu tip şeylerde anlatılandan çok daha az acı çekerim ben, bittikten sonra "bu muydu yahu?" derim genelde ama bu öyle bi şey değildi. bi kere her şey gözünün önünde oluyor lan ahah çok fena. (el değmeden lafını fazla ciddiye almışım ben sanırım. işkence aleti gibi bi şeyle gözümü vırtvırtvırt sesleri eşliğinde açıp tutturdular. sonra bi mercekle gözümü çıkaracak şekilde bastırdılar ki eooh gibi bi ses çıkardım. ikinci aşamada ise yine işkence aletini taktılar. üzerine başka bi şey geçirdiler -sanırım- sonra yaktılar -ki kokuyu çok net alabiliyorsunuz ehe-, iğnemsi bi şeyle bi hareketler yaptılar gözüme vicuuv vicuuv diye, sonra da foşur foşur yıkadılar.) ikincisi, 2 saat süreyle falan feci yandı&sızladı. acıdan ağlayasım geliyor ama ağlayamıyorum da filan. neyse sonra uyuyakalmışım. 3 gündür doğru düzgün bi şey de yiyemiyorum diye midem de sıçmık kaplı gibi zaten. üçüncüsü ise verilen bilgiye göre ameliyatın ertesi gün normal hayata dönülebiliyor ama pratikte pek öyle olmuyor açıkçası. mikrop kapma olasılığı çok diye yüzümün büyük bölümünü yıkayamıyorum. sürekli 3 değişik damla damlatıyoruz ve hala batmalar var.
ama görüyor muyum, HELL YES LAN. resmen gözlüksüz, lenssiz görüyorum abi. o kadar inanılmaz geliyor ki hala.

böyle işte. annem eve gelmeden kapatayım bilgisayarı, gözüm yoruluyor diye bikbik eder çünkü.