.coldplay.

çok üzülünce siksen uyuyamıyorum abi ya. gözlerim yanıyor çok kötü bi de. evde de temizlik var, gürültü şov zaten. öf. fatmagül'ün suçu ne lan? (köylü?)

ama beni görsen de dersin ay ne mutlu, ay ne eğleniyor. tanısan seversin gibi oldu. ya bi de suratına yumruk yemiş çocuklar gibi oluyorum uyanınca ben. mutsuzluğumla alakası yok ama bu da böyle bi durum. şu halimle yazının bütünlüğünü düşünemeyeceğim zaten, sorry (seems to be the hardest word. dünyanın en uzun şarkı ismi de bu sanırım, eğer şarkının ismiyse tabi lan? değil gibi. god bless google, öyleymiş). ha şeyden işte, dudaklarım böyle kuruyup deli gibi çatlamış oluyor. ben de bepanten sürüp yatıyorum. ama bu sefer de o kadar yumuşamış oluyor ki uyandıktan sonraki yarım saat dudaklarımı yiyorum. sonra öf, döndük başa.

ama dediğim gibi, dudaklarımın bu GIANT üzüntümde hiç bi suçu yok. caynt demek harika bi duygu.

gidip kafamı bi duvara vurayım, belki bayılıp biraz dinlenirim.