anneannem söz vermişti, tıbba girersem -artık boyamayı bıraktığı- beyaz saçlarını pembeye boyatacaktı.

sonra ben coğrafya dersi görmemiş bi insan olarak, öss'de aniden -muhtemelen 1.5 saattir tuttuğum çişimin büyük etkisi var bunda, ya da yok- cart diye fen bölümünü orda, öylece, kendi başına, öksüz bırakıp benim için hala toptan ismi "hayat bilgisi" olan tarih-coğrafya-felsefe kısmına atladım.

beni "sen zekisin mf okuyacaksın" diye mf'ye -HAYIR SEVGİLİ İSTANBUL VE İZMİRLİLER, FM DEĞİL- sokan insanlıktan öcümü mü almıştım ne. yoo, alakası yok. o an öyle geldi içimden filan. hayatta da intikam alan bi insan olmadımdan öte olamadım. unutuyorum çünkü her şeyi LANET OLSUN.

ha, benim annem fahri doktor. çılgınlar gibi okur sağlık hakkında. hakikaten çılgın gibi yalnız ha. hakikaten bilir. hastanelere bayılır. hastane geceleri annemin şu hayatta benden sonra en sevdiği şey olabilir. kardeşimden de çok yani evet, haha. hayattaki en büyük hayali doktor olup bütün arkadaşlarının gece nöbetini almak mesela. yani en büyük olmasa da çok isteyeceği bi şey ama ben siz okurken eğlenin diye iyice bi abartıyorum sanırım. fazla da değil ama.

ya işte böyle böyle bana da ondan bulaştı sanırım. bayılırım hastalıklar hakkında okumaya. yok semptomları nelerdir, hangi hastalığın ne tür tedavisinde nasıl bi gelişme olmuş bilmemne çok severim bunları. sabah kadar oturup porno izlemiyorum yani, -bazen yankı'ya yollamak için travesti fotoğraflarına bakıyorum ama, ayy hayır yankı onlardan hoşlanmıyor, pislik olsun diye yapıyorum, çok olgun bi insanım çünkü- açıp bilmemnebok hastalığını filan okuyorum.

geçenlerde, ama oluyor bayağı bi, ışıl şey demişti, ümitle tıbba girmeye karar verdik. ben de düşünürdüm bunu arada ama hayatta yapabileceğim bi şey değil. girmesine girilir kasıp ama bunun 6 sene cehennem hayatı var, zira bende HAFIZA denilen şey yok malesef.

işte bunun üzerine düşündüm ben de lan tıp olmaz ama hemşirelik neden olmasın diye. bugun annemle puanlarına baktık, çok düşük lan. annem "amaan hemşireliği de izmir'de oku bari, ordakilere bakıyorum" dedi. "yok" dedim, "istanbul olsun".

ya da aslında zeki bana fotoşortta bi diploma yapsa da babamdan "restoran açıcam yeae" diye alacağım paralarla kendime bi YAZAHANE mi açsam diye düşünürken saat sabahın 6sı olmuş, şimdi yan apartumanı boyayan amcalar gelip sokağa türkü basmadan yatıp uyuyayım ben.