olay yerinden bildiriyorum.

hemen bugun başımdan geçen bi şeyi anlatayım.
annem, teyzem ve ben oturuyorduk bizim evde.
birden acaip bi patlama sesi duyduk.
annemle birbirimize "obbaa" bakışı atıp salona koştuk, zira annem cinnahta bomba patladığı görüşündeydi.
lakin cama çıkınca herkesin bizim apartmanın yanındaki, bizim sokakla aşağı sokağı birleştiren merdivenlere baktığını gördük.
hemen o tarafı daha iyi görebileceğimiz pencerelere koştuk.
(bu sırada salonda uzanmakta olan -zira kendisini odamdan kovmuştum siyasi proğramlar izliyor diye, çünkü annemle "aptal bi şeyler izleme saati"mizdeydik- teyzem başını kaldırıp "noluyo lan" dedi.)
baktık ki merdivenlerin üstü ve altı o sarı "do not cross" bıdısıyla çevrilmiş. merdivende biri vardı, bi aydınlandı etrafı, sonra duruldu. bu arada merdivenin alt kısmındaki, geceleri olayların eksik olmadığı taksi durağımız ise tıklım tıkış seyirci doluydu.
(ama favorim marketin üst katındaki balkonlarına maaile atletle çıkanlardı. hepsi atletliydi lan, gidip kaynaşasım geldi.)
sonra polisler sarı bıdıları çözdü, yarın bakacağım çöpe atmamıştır o öküzler kesin. babamla taa eskiden beri izlediğimiz dedektif dizilerinde çok özenirdim o şeylere. neyse.
işte ondan sonra annem apartuman görevlimizi aradı. apartuman görevlisi lafı da yeni çıktı muğakoyum. kapıcı demek ayıp sanki. niye ayıp olsun lan, adam işini yapıp parasını kazanıyor çalışarak. neyse, bu da başka bi kanayan yaramız. bilahare küfürürüm bu duruma.
öğrendik ki bi bavul bulunmuş merdivenlerde, tırsıp bomba ihbarı yapmışlar. ama bomba çıkmamış.
sonra oturup bavul sahibinin patlayan eşyalarına üzüldük.